.jpg)
Nog 4 blokken te gaan en dan is het sprei klaar. Dit was eigenlijk een vakantieproject. Als wij dan op vakantie zijn heb ik het in mijn dashboard liggen en probeer ik elke dag een blok te haken. Nu in september zijn wij weer weggeweest en heb ik weer elke dag een blok gehaakt. Alleen na de vakantie lukte het me niet om de laatste 4 even te gaan maken. Maar dat wil ik deze week toch proberen. Het patroon haakt van dit blok niet zo makkelijk weg jammer genoeg.
En het visserstruienboek, heerlijk, daar ben ik zo blij mee. Ik heb er maanden naartoe geleefd en ik had het besteld, ik wilde dolgraag de 1e druk hebben. Alleen het zou op tijd binnen zijn als ik op vakantie ging, en dat was net niet gelukt. En toen ik terugkwam hadden ze het doorverkocht zodat het opnieuw besteld moest worden. Ging ik wol halen verkochten ze het daar ook, ha ha. Had ik dat geweten had ik het toch eerder in huis gehad. Ik heb alvast een trui voor mijn man opgezet, een visserstrui uit vlaardingen. Maar ik maak hem wel wat langer;)
Deze week ook de uitslag van de laatste onderzoeken gehad. Jullie weten dat ik een paar keer aan mijn hart geholpen ben omdat ik een gevaarlijke ritmestoornis had (VT's) Dit is inmiddels verholpen maar ik knapte toen niet echt op en was soms erg verward en vergeetachtig. Daarom heb ik een revalidatietraject van cardiologie gehad om mijn energiepeil weer omhoog te krijgen. En een mri scan van mijn hoofd. Daaruit bleek dat ik door de erge hoge bloeddrukken wat kleine hersenbloedinkjes gehad heb en waar ik blijvende schade aan overgehouden heb. Mijn korte termijn geheugen laat me in de steek en soms ook het lange termijn. Ik ga nu dus een traject volgen in het rijndam revalidatie centrum en daar gaan ze me leren omgaan met deze schade. Het vervelende van deze aandoening is dat het aan de buitenkant niet zichtbaar is, en het ook erg lastig is om uit te leggen hoe het is om te leven met deze aandoening, al lijk je uitgerust en gezond, je hoofd zit de hele dag vol, en hoe hard te geluiden in je hoofd kunnen zijn en hoe ontzettend moe een mens kan zijn. Maar goed ik mag niet klagen, er zijn mensen die ook lichamelijke uitval hebben en mensen die veel ergere ziektes hebben. Ik ben erg blij dat het op papier staat en dat ze me aan alle kanten helpen. Ik heb aan de medische hulp echt geen gebrek gehad en ze hebben me allemaal erg goed geholpen. Nou ik ga nog even haken. Tot blogs;)
.jpg)
Nog 4 blokken te gaan en dan is het sprei klaar. Dit was eigenlijk een vakantieproject. Als wij dan op vakantie zijn heb ik het in mijn dashboard liggen en probeer ik elke dag een blok te haken. Nu in september zijn wij weer weggeweest en heb ik weer elke dag een blok gehaakt. Alleen na de vakantie lukte het me niet om de laatste 4 even te gaan maken. Maar dat wil ik deze week toch proberen. Het patroon haakt van dit blok niet zo makkelijk weg jammer genoeg.
En het visserstruienboek, heerlijk, daar ben ik zo blij mee. Ik heb er maanden naartoe geleefd en ik had het besteld, ik wilde dolgraag de 1e druk hebben. Alleen het zou op tijd binnen zijn als ik op vakantie ging, en dat was net niet gelukt. En toen ik terugkwam hadden ze het doorverkocht zodat het opnieuw besteld moest worden. Ging ik wol halen verkochten ze het daar ook, ha ha. Had ik dat geweten had ik het toch eerder in huis gehad. Ik heb alvast een trui voor mijn man opgezet, een visserstrui uit vlaardingen. Maar ik maak hem wel wat langer;)
Deze week ook de uitslag van de laatste onderzoeken gehad. Jullie weten dat ik een paar keer aan mijn hart geholpen ben omdat ik een gevaarlijke ritmestoornis had (VT's) Dit is inmiddels verholpen maar ik knapte toen niet echt op en was soms erg verward en vergeetachtig. Daarom heb ik een revalidatietraject van cardiologie gehad om mijn energiepeil weer omhoog te krijgen. En een mri scan van mijn hoofd. Daaruit bleek dat ik door de erge hoge bloeddrukken wat kleine hersenbloedinkjes gehad heb en waar ik blijvende schade aan overgehouden heb. Mijn korte termijn geheugen laat me in de steek en soms ook het lange termijn. Ik ga nu dus een traject volgen in het rijndam revalidatie centrum en daar gaan ze me leren omgaan met deze schade. Het vervelende van deze aandoening is dat het aan de buitenkant niet zichtbaar is, en het ook erg lastig is om uit te leggen hoe het is om te leven met deze aandoening, al lijk je uitgerust en gezond, je hoofd zit de hele dag vol, en hoe hard te geluiden in je hoofd kunnen zijn en hoe ontzettend moe een mens kan zijn. Maar goed ik mag niet klagen, er zijn mensen die ook lichamelijke uitval hebben en mensen die veel ergere ziektes hebben. Ik ben erg blij dat het op papier staat en dat ze me aan alle kanten helpen. Ik heb aan de medische hulp echt geen gebrek gehad en ze hebben me allemaal erg goed geholpen. Nou ik ga nog even haken. Tot blogs;)
4 opmerkingen:
Wat een mooie deken zal dat worden!
En die trui vast ook.
Sterkte met je revalidatie.
O, ja, vraagje..worden die mooie visserstruien allemaal in het rond gebreid??
Jeetje , meid , wat een verhaal ... ik hoop dat je flink opknapt met die revalidatie ... als je straks meer energie hebt, stuur je mij dan ook wat , want hier zit ook zo'n medisch gevalletje :-))
heel gaaf zo'n visserstrui , jammer dat ik met een witte eeuwig ruiende hond geen zwart kan dragen !!!
liefs en sterkte , Pat XXX
Hoi Meijra, Je bent lekker bezig met al die mooie dingen. Ben benieuwd naar je sprei, zal vast ook erg mooi worden. Veel succes met de volgende revalidatie, en vooral ook sterkte om er mee om te leren gaan. Nou meid, prettig weekend alvast.
Liefs Laura
Een reactie posten